نیایش
در سجده، پیشانی دل باید به خاک بخورد.
(بار پروردگارا، تو را با توسل به نور جمالت که زمین و آسمان را روشن ساخته و تاریکی ها به وسیله آن برطرف گشته و امور اول و آخر همه مخلوقات تنظیم و اصلاح شده است، مسألت می دارم که مرا در حال قهر وغضبت از دنیا مبر و خصومت خود را بر من فرود میاور. آری ، تنها از الطاف خاص توست که پیش از فرود آمدن غضب ، از بندگانت راضی شوی و بازگشت از غضب و قهر فرمایی، تا خشنود شوی... .
خدایی جز تو نیست، پاک پروردگارا من از ستمکارانم.
خدایی جز تو نیست ، من از استغفار کنندگانم.
خدایی جز تو نیست، من از موحدانم.
خدایی جز تو نیست، من از قهر تو ترسانم.
امام حسین علیه السلام می فرماید: من چیزی را ندیدم ، مگر اینکه خدا را با آن و پیش از آن و بعد از آن دیدم.
منبع: کتاب نیایش امام حسین علیه السلام در صحرای عرفات؛علامه محمد تقی جعفری،انتشارات آستان قدس رضوی).
دوست نزدیکتر از من به من است وینت مشکل که من از وی دورم
چه کنم با که توان گفت که او در کنار من و من مهجورم
«سعدی»